“Sarıl Sımsıcak”
İstikamet,
yol yordam
Aydınlığa hasret..
Karanlıkta kaybolan,
Dur hele, biraz soluklan.
Yürekte yoksa kor,
Aradığını bulmak zor.
Nedamet ister,
Hikmet, keramet.
Gül kokar nimet,
Bilirsen kıymet.
;
İbadet;
Din, diyanet.
Afiyet; Hem dünya,
Hem ahiret.
Gel..Sen de,
Sersefil olma..
Her dem sevsevil.
Ayrıntı ince,
…lâkin önce;
Haddini bil.
Yok öyle..sen ben
Sevgiler gönülden
Kurtul bencillikten
Yaşayıp gidiyor
Vadesi yeten.
;
Beni adem
Kısa sürdü
Devr-i alem
Dün kayboldu,
Sevincim neşem
Nerdesin aah ninem.
Haber sordum
dedemden;
Torun..dedi;
..umut yok
gidenden.
;
Hayat;
toz duman,
yağmur tufan..
Yokluk yoksulluk
Zordur yalnızlık
İliklere işler soğuk.
Bütün mesele;
Çok uzun değil,
Kıvamında yaşamak..
Tüten baca, yanan ocak.
Birde uzanıyorsa kollar
Sarıl sımsıcak.
Evvel ahir
Görünen zahir
Kalbur saman
Yele karşı harman
Akıp giden zaman
Arayan soran
Yalnızlık insanı
Sıktıkça sıkan.
Mışıl mışıl horlayan,
Mısralara sığmayan babam.
;
Velhasıl kelâm;
Kimi çok konuşur,
Kimi de cuğudur.
Hüner.. özümsemek
Gönülden gönüle
gülümsemek.
Varım yoğum servetim,
Cana can katan kıymetlim.
Kuru gözleme, curu ayran
Seven sevdiğine hayran.
Dün Bayram, Gün bayram..
Aman vermeyen zaman
Uzat ellerini
doya doya
öpeyim anam.
Hatırlayan yoksa
Hatıralar yavan
Bir sen kaldın
Yüreğimi ısıtan.
;
Nasıl anlatsam;
Bir de hayalde yaşayan.
Gülmeyen bahtım
Doymayan yanım
Kuruyan dilim dudağım
Bir yudum suyum
Nerdesin?
Ne eski tas
Ne eski çeşme
Derdimi deşme
Gönülde yas
Buğulandı gözlerim
Heba olan nefesim
Evlâdım, seçemedim
;
Sen de kimsin?
;
Sel büyük,
Bendler göçük..
Sözler bölük pörçük
Soğanın tatlı yeri cücük
Hesap kitap…insan bitap
Elekten geçen küçük.
Samur kürküm;
Boğazımda düğüm.
Kime ne diyeyim ki
A benim iki gözüm
Kendime geçmez sözüm.
Devr-i zaman..
Hakikat..Hakk’tan.
Kim ölmüş deme;
Yalandan,
Var mı ki
sağ kalan.
Kem küm,
yok tekellüm..
‘Aldatan..bizden değil’,
Aldanan..iki büklüm.
ilhan erol
ŞiiR Feneri 